ไปดูหนังสยองมา เทวา ก๊ะ ซาตาน

ข้อความด้านล่างต่อไปนี้ไม่ได้เป็นการ spoil เลยแม้แต่น้อย [ทำหน้าจริงจังสุดชีวิต]

ไปดูหนังมา [ 17/5/2552]

ไปคนเดียว

บัตร 130 บาทไทย

แถว M ที่นั่ง 17 โรง 9 Major ceneplex rama 3 [A ไกลจากจอมากที่สุด แล้วก็ใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ b ,c d, ..., m, ..]

ไปนั่งก็ไม่หน้ามาก [ไม่เงยหน้าจนเมื่อยคอ]

จอเล็ก แบนด้วย [...]

ที่นั่งเยอะ

ภาพไม่คมเท่าไหร่ เสียงก็งั้นๆ [เป็นสิ่งที่ทำใจมานานแล้ว จากทุกที่ sf , major, egv ]

[แต่เออช่างมันมาดูเนื้อเรื่อง เห็นเค้าว่าสนุกไม่น้อย ภาพไม่ชัดก็คิดซะว่าเราไม่ได้เอาแว่นมา]

แต่ที่ว่ามาทั้งหมดเป็นแค่ intro [เท่านั้น ขอโทษที่อาจจะทำให้คิดว่าบอกทำไมฟระ]

ระหว่างดูอยู่ แล้วเรื่องก็ดำเนินถึงช่วงตื่นเต้นช่วงหนึ่ง [บอกไม่ได้มันจะเป็นการ spoil]

มันก็ดันเกิดอาการขึ้นมาอาการหนึ่ง ซึ่งคิดว่าคงไม่เคยมีใครเกิดขึ้นมาตอนดูหนัง

ลักษณะอาการ

ประมาณว่ามันเกิดอาการเหมือนว่าเราวูบ และจอหายไป

แล้วก็มองเพดานแทน ?? [ทำไมตูมองเพดาน??]

มันเป็นอาการที่ ไม่ธรรมดาอย่างยิ่งเวลาดูหนัง

เราคงไม่รู้สึกแค่แปลกใจแล้ว มันต้องเรียกว่าตกใจ เว้ยย

คือว่าไอ้พนักพิงข้างหนังกระผมอะคร้าฟฟ มันร่วงลงไปเฉยเลยยย!!!

ที่ว่ามองเพดานคือผมหงายท้องคร้าฟฟฟ

พนักพิงมันร่วงแบบว่าร่วงตุ๊บไปพิงขาคนข้างหลังได้เลยนะ ยกลอยๆ แยกกับที่นั่งได้เลย ตกใจชิหาย

[ข้างหลังเค้าคงอยากด่าผมว่า "คุณเมิงทำอะไรของเมิง" แต่ผมก็จะตอบว่า"นู๋ไม่รู้นู๋มาววว"]

หลุดลงไปทับขาเค้าเฉยเลยตูก็นั่งดูธรรมดานะ? [คงไม่มีใครไม่พิงพนักใช่มั้ย? นั่งหลังตรงหน้าพิงพนักเป็น รด?]

แต่ว่าถ้าเป็นหนังผีประมาณว่า "โปรแกรมหน้า วิญญาณ..." นะ กรูนำกรี๊ดแน่! เอาให้ลั่นเลย

ทำไงต่อหล่ะครับเรื่องก็ยังตื่นเต้นๆ อยู่ [ตูหงายท้องอยู่ก็ตื่นเต้นพอกันนะ]

หันไปดูสภาพมันครับ โอ้ววชีททท ยกลอยได้เลยครับ [ไม่ได้เบานะแต่ลองยกขึ้นมาดูประมาณว่ามันหลุดซะงั้น]

ดังที่บอกไปข้างต้นไปคนเดียวไม่มีใครรู้จักเป็นผู้ร่วมตื่นเต้น

ทำไงดีวะ ทำไงดีวะ [เวลาตั้งแต่หงายท้อง ถึงตอนนี้ประมาณ 5 วิ +- 2 วิ]

ตอนนั้นด้วยความไม่รู้จะทำไงยกมันขึ้นมาประกอบไงครับ [มานึกเอาตอนนี้ คิดได้ไงวะ]

ผลก็คือ ร่วงตุ๊บไปที่ขาเจ้ากรรมคู่แรกตามระเบียบครับ -_- [เหรี้ยแล้วกรู]

มันยังจะยกขึ้นมาประกอบอีกรอบติดแฮะ เออ รอดไป

ทำไงต่อ ถ้าวันนี้ที่นั่งไม่ใช่บริเวณนี้[แถว m เป็น แถวเกือบหน้าแล้ว]นี่เป็นปัญหาชีวิตแล้วครับ

คือแถวนี้มันโล่งมากๆ ก็เลยขยับไปนั่งข้างๆ [ดีที่ตอนนั้นมันไม่ภูมิใจว่าตูซ่อมได้ พิงอีกรอบตุ๊บ!! ได้มีเรื่องแหง่มๆ]

แล้วก็ดูไปเรื่อยๆ จนจบ

หนังก็ดีพอที่จะทำให้เราไม่ได้ไปสนใจกับเรื่องนั้นมาก ทั้งเจ้าของขาเจ้ากรรมคู่นั้นและผม ก็เลยไ่ม่ได้มีเรื่องอะไรกัน

พอจบมันก็คิดได้ว่าเออเอาไงกับไอ้นี่ดีหว่า?

ความผิดอยู่ที่ตู[คนทำพังต้องรับผิดชอบ อันนี้คิดเหมือนไปทำจานร้านอาหารแตก]

ความผิดอยู่ที่โรงหนัง [บริการห่วย เก้าอี้ไม่ได้คุณภาพ อาจจะทำตูหัวแตกแล้วถ้าไม่มีขาคู่นั้น]

แต่แล้วก็เลือกว่าดูมาคนเดียวไม่มีพวก อย่าไปมีเรื่องก๊ะใครเลยดีกว่า กลับหอ tweet ให้คนอื่นฟังดีกว่า

แต่ก่อนไปเพื่อให้ไม่มีใครประสบเคราะห์แบบเดียวกันกับเราก็เลยปล่อยให้คนในแถว L[แถวที่นั่งข้างหลัง] เดินออกไปก่อน

แล้วก็เลยพลักให้พนักมันร่วงตุ๊บไปอีกรอบ แล้วก็เดินเนียนๆ กับคนอื่นออกมา

==จบ== แบบเนียนๆ

พอคุยกับหลายคนแล้วเค้าบอกว่าน่าจะเป็นความผิดของโรงหนังนะ

แต่ผมก็ไม่ได้ไปถึงสาอะไร แต่ว่าคนที่ซื้อที่นั่งที่เดียวกับผมรอบต่อไปนี่สิ? จะเกิดอะไรขึ้นหว่า?

เป็นความผิดผมด้วยป่าวหว่าที่ไม่ได้บอกโรงหนัง?

แต่ว่าตอนนั้นสมองดันตีบตันไปหมดเพราะมาคนเดียว[เป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่คนเดียวแล้วทำอะไรไม่เป็น]

ก็เลยกลับมาเลย ก็เลยไม่ตื่นเต้นต่อแล้วจบแค่นี้แล แต่ถ้ามีคนไปด้วยนี่คงมีอะไรเยอะกว่านี้

อาจจะฮาขำกลิ้งที่เห็นเพื่อนหงายท้อง หรือว่าอาจจะมีเรื่องกับโรงหนังนิดหน่อย

แต่ก็นี่แหละหนา ข้อเสียของการไปคนเดียว สมองตีบตัน =..=

เรื่องมันเลยลงเอยได้แค่นี้แล

ปล. ตื่นเต้นโพ้ดด